ചെറുവേരുകളുടെ
പല്ലുരുമ്മിയ തേങ്ങലുകളുയരുന്നുണ്ട്.
എല്ലു നുറുങ്ങുന്ന വേദനയില്‍
അലറിക്കരയുന്നുണ്ട്,
മതില്‍കെട്ടും ഭേദിച്ച്
പാഞ്ഞു പോയൊരു വേര്.
വേറൊന്ന്,
പുളിവേരിനെ മുറുകെ പുണര്‍ന്ന്
നിലവിളി പോലും മണ്ണില്‍ പൂഴ്ത്തി
തളര്‍ന്നു കിടപ്പുണ്ട്.
പലവഴി പോയവ ഏറെയുണ്ട്.
ചെമ്മണ്ണ് തേടി വലത്തോട്ടൊന്ന്.
നനവ്‌ തേടി ഇടത്തോട്ടൊന്ന്.
ഉറവ തേടി, ശിലകള്‍ തുളച്ച്
ഇടയിലൂടെ മറ്റൊന്ന്.
ചെമ്പകത്തണല് തേടി
പാതിദൂരം താണ്ടിയ
ഇളംവേരിന്‍റെ കണ്ണീരിന്
പ്രണയച്ചുവപ്പുണ്ട്.
എത്രവലിച്ചിട്ടും പിടിതരാതെ
ആയുധമേറ്റ് മുറിപ്പെടും മുമ്പേ
തോറ്റു കൊടുത്തതാവും.
വരണ്ട മണ്ണിലെ
ഇരുണ്ട നാളയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടും,
കാതങ്ങള്‍ താണ്ടി എന്നെങ്കിലുമീ
മണ്ണകം തൊടാമെന്ന്
വെറുതേ ആശ്വസിച്ചതാവും.
കുഴി നികത്തേണ്ട;
ഇനിയീ കരിയെഴുത്ത്
ഇതില്‍ തന്നെ ഉറപ്പിക്കാം.
