ഋതു

എന്തെളുപ്പത്തിലാണ് 

ഇല പൊഴിയുന്നത് 

പഴുത്തു തുടുത്തെന്ന്

കാറ്റ് കളിപറയുന്ന വേഗത്തില്‍ 

താഴേക്ക് പതിക്കുന്നത് 

ചുവന്ന ഞരമ്പുകളിലെ 

സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞു പോവുന്നത് 

ശിഖരങ്ങള്‍ നഗ്നമാവുന്നത്

ശിശിരം വേദനയാവുന്നത്.  

മൗനിയായ മരമകത്തെ 

ഹൃദയം മുറിയുന്ന നീറ്റലാവും

ചോരച്ചുവപ്പ് നിറഞ്ഞ്

വസന്തമായി പൂവിടുന്നത്.